Vandaag een reisdag van Golden naar Kamloops. Als ware “settlers” hebben we zo’n routine opgebouwd dat we binnen 10 minuten alles in de auto hebben liggen en bij de receptie staan om uit te checken. Of alles naar ons zin was, nou zij krijgen een 9 op tripadvisor van mij. 6 dagen in een heerlijke lodge, met alles erop en eraan, kon niet beter.

Op naar Kamloops, een stad in het “wijn gebied”. Hoe die druiven de winter overleven hier weet ik niet en ik heb ook nog nooit gehoord van “Canadese Merlot”, maar het schijnt te kunnen. We moeten alleen eerst nog even door “Glacier National park” heen, een gebied met hoge pieken, veel tunnels en naar ik hoop lekker weer. Ja hoor 4 graden, geen neerslag en gladde toestanden op de “Rogers pass” dat is te doen.

Wel een kleine omleiding van 12 km want ze zijn op een van de hellingen met springstof de sneeuw aan het opblazen om een sneeuw-lawine te voorkomen, juni hé, blijft toch wonderbaarlijk. Trouwens goede naam voor die wijn in Kamloops: “Vin Avalange”. Net voorbij de Rogers pass is er nog een waterval te bezichtigen die nog op de bucketlist staat. Kay-falls, waarschijnlijk vernoemd naar een dame, Kay genaamd die daar op haar platte bek viel. Geen inrit, parkeerplaats, niets, maar de tomtom zei hier linksaf…ja ja op een weg waar je 100km mag….

In de vluchtstrook geparkeerd en toen de weg vrij was een U-turn gemaakt naar de overkant, daar was de vluchtstrook net 1 meter breder en stond al een auto met een gezin ernaast die blijkbaar terugkwamen van Kayfalls. Eh, meneer, waar parkeer je de auto voor de falls……Nou gewoon hier op de vluchtstrook, oke, mag dat dan? Als je hem half in het gras zet lijkt mij dat prima. Oke, doen we.

Het pad was wat moeilijk te vinden na 10 minuten langs de bosjes van de vluchtstrook lopen kwam diezelfde kerel naar ons toe en trok een tak weg en ja hoor daar was het pad. Nou ja pad, steil omhoog, zeiknatte rotsblokken, maar t was te doen. Ik denk 100 meter schuin omhoog met hier en daar over de wortels van bomen klimmen, ja hoor daar was is dan, verscholen in het groen.

De wind stond naar ons toe, zeiknat maar toch gelukt om te bewonderen en foto’s te maken.
Daarna de auto in, een stuk of wat strafbare manoeuvres uitgehaald en we waren weer op weg. De bergen werden steeds lager en lager en om 15.30 stonden we voor de “Hampton inn”. Zelfde super kamer als op de heen weg. Hebben ze goed in hun customer journey profiel in hun CRM systeem genoteerd die marketeers van de hampton inn.

Oh ja, onderweg ook nog 2 “bold eagles” gespot, nou ja, ik niet, Sylvia natuurlijk weer, echt hé op 500 meter afstand en ze ziet ze nog zitten. Nu lekker uitrusten en dan straks even het internet op om te kijken waar we een steak of zo kunnen eten. 148 restaurants in Kamloops, dus dat moet lukken.

Groet, en tot morgen,

John en Sylvia